Epidural, ilaç veya kontrast maddenin, spinal kordun epidural alanına enjekte edildiği tıbbi bir uygulama yoludur. Epidural analjezi ve epidural anestezi gibi teknikler bu uygulama yolunu kullanır.
Epidural, uzmanlar tarafından, bazı analjezik ve lokal anestetik ajanların yanı sıra diagnostik (Örneğin radyokontrast madde) ve terapötik (Örneğin glukokortikoid) kimyasal maddelerin uygulanması için kullanılır.
Epidural teknikler genellikle epidural alana yerleştirilen bir kateter vasıtasıyla ilaç enjeksiyonu gerektirir. Enjeksiyon, omurilik içindeki veya yakınındaki sinir lifleri yoluyla sinyal iletimini bloke ederek ağrı hissi kaybına neden olur.
Epidural ve Spinal arasındaki farklar: Spinal anestezi, serebrospinal sıvı içine lokal anestetik bir ilaç enjekte edilen bir tekniktir. Bu teknik epidural anesteziyle benzerlik gösterir. İnsanlar genellikle bu iki tekniği karıştırır. Bu ikisi arasındaki farklar şunlardır:
- Epidural analjezi veya anestezi sağlamak için spinal analjezi veya anesteziye göre daha büyük dozda ilaç gerekir.
- Spinal enjeksiyonlar spinal kordun delinmesini ve hasar görmesini önlemek için omurilik enjeksiyonları şeklinde bel omurlarının alt kısmında gerçekleştirilirken, epidural enjeksiyon vertebral kolon boyunca (Servikal, torasik, lumbar veya sakral) yapılabilir.
- Spinal ile omurilik yolunu kullanmaktansa epidural rota kullanarak segmental analjezi veya anestezi elde etmek daha kolaydır.
Epiduralin Anatomisi: Epidural alan, kemikli omurilik kanalının içindeki boşlukta ve aynı zamanda dura maternin dışındadır. Aralarında dura iç yüzeyi ile temas halinde olan ve araknoid adı verilen başka bir zar vardır. Omuriliği çevreleyen beyin-omurilik sıvısı araknoid tarafından tutulur. Yetişkinlerde, omurilik, L1 ve L2 arasındaki disk seviyesinde sona erer; bunun altında, cauda equina vardır. Bu nedenle, lomber epidural enjeksiyonlarda omuriliğin yaralama riski düşüktür.
Epidural Tekniği: Herhangi bir maddenin epidural alana enjeksiyonu ile ilgili prosedürler, komplikasyonlardan kaçınmak için operatörün teknik olarak yeterli olmasını gerektirir. Epidural bir iğne yapılması, bağlar boyunca ve basınç altındaki tabakanın delinmesini engellemek için potansiyel epidural bölgesinde bir iğneyi kemiklerin arasına sokma şeklindedir. İğnenin ucunun epidural alana yerleştirilmesinden sonra, bir kateter iğneden geçirilir. Daha sonra kateter üzerinden iğne çekilir. Genellikle kateter epidural alanın 4-6 cm içine yerleştirilir. Kateter, tipik olarak yapışkan bant ya da pansumanla cilde tutturulur ve böylece yerinden çıkması önlenir.
Epidural ajan seçimi: Ağrı kesici olarak epidural alan bir kişi lokal anestetik, opioid veya her ikisini birden alabilir. Lokal anesteziklere lidokain, mepivakain, bupivakain, ropivakain ve kloroprocain dahildir. Genel opioidler hidromorfon, morfin, fentanil, sufentanil ve pethidin içerir. Bunlar, intravenöz olarak enjekte edilecekleri zaman küçük dozlarda enjekte edilir. Klonidin veya ketamin gibi diğer ajanlar da bazen kullanılır.
Doğum sırasında epidural analjezi: Çoğu vakada epidural analjezi ağrıyı etkili bir şekilde keser. Azot oksit, opioidler, TENS ve doğumdaki analjezinin diğer yaygın yöntemlerinden daha etkilidir. Böylece epidurallar doğum sırasında en çok kullanılan anesteziler olmuşlardır. Hem anneye hem de bebeğe yan etkileri azaltmak için ilaç seviyeleri düşük tutulmalıdır. Doğumda epidural kullanımı sonrasında anne genellikle ağrı hissetmez ama baskıyı hissetmeye devam eder. Epidural klonidin, doğum sırasında analjezinin yönetimi için kapsamlı incelemelerden geçirilmiştir.
Epidural analjezinin yan etkileri: Epidural alan içindeki lokal anestetik ilaçlar, ağrı taşıyan sinirleri bloke etmenin yanı sıra diğer sinir türlerini de doza bağlı olarak bloke edecektir. Bupivakain, yanlışlıkla intravenöz olarak verildiğinde, sinirlilik, ağızda karıncalanma, kulak çınlaması, titreme, baş dönmesi, bulanık görme veya nöbetlere neden olur ve bunları depresyon izler.
